تیرماه سال ۱۳۶۵ بود که از آسمان آفتاب می‌بارید.
به گزارش شهرآرانیوز، نور خورشید آن‌قدر پرشتاب بود که گرمای شدید همه شهر را برداشته بود. ورزشگاه تختی شهر ۱۰ هزار تماشاچی را کیپ‌تاکیپ در خود جا داده بود. تیم‌های منتخب خراسان و منتخب تهران قرار بود به مصاف یکدیگر بروند و همین برای تماشاگران هیجان‌انگیز بود. برگزاری این رقابت‌ها موجب می‌شد هر استانی بازیکنانش را از دیگرباشگاه‌ها بگیرد و استان‌ها با همه بضاعتشان پا به میدان بگذارند؛ موضوعی که کیفیت و سطح بازی‌ها را بالا برده بود. مثلا اگر پرسپولیس چهار یا پنج بازیکن سطح اول داشت، از بازیکنان برتر استقلال و هما و تهران‌جوان و عقاب و دارایی و... هم استفاده می‌کرد و همین مهم برای استان‌ها هم بود و از همشهریان و شهرستان‌های استان هم استفاده می‌کردند که نشانه مهم آن وجود حمید قاسم‌زاده، مهاجم بی‌نظیر بجنوردی، در تیم خراسان بود. در تیم تهران بهروز سلطانی، حمید درخشان، امیر قلعه‌نویی، پرویز مظلومی، مجتبی محرمی، سعید مراغه‌چیان، ناصر محمدخانی، ضیا عربشاهی، مرتضی فنونی‌زاده، سیدمهدی ابطحی، فرشاد پیوس، محمدحسن انصاری‌فر، محسن گلدهی و... بازی می‌کردند. تیم خراسان در این بازی با ترکیب ۴-۳-۳ به میدان رفت که سعید جوشش درون دروازه و اکبر میثاقیان کاپیتان و شادروان کاظم غیاثیان و جعفر رئوف و حسین رضایی در خط دفاع، فریدون مهریار، شهریار رضایی، اصغر جانداری در خط هافبک و سعید صیامی و حمید قاسم‌زاده و زنده‌یاد محمد اعظم در خط حمله بازی می‌کردند و طبیعتا خط حمله بی‌نظیر و استثنایی بود. البته تیم خراسان در خط هافبک هم اصغر جانداری و شهریار رضایی، مردان همیشه در خدمت و شجاع و فداکار، را داشت که خیال هر دفاعی راحت بود و طبیعی است که دروازه هم با حضور سعید جوشش و خط دفاع با حضور اکبر میثاقیان و حسین رضایی و جعفر رئوف هم به کسی باج نمی‌دادند. از نکات مهم این بازی که هیچ‌وقت فراموش نخواهم کرد، اینکه داور بازی، شادروان بهلولی، همان اوایل بازی خطای بسیار واضح روی حمید قاسم‌زاده را که با دروازه‌بان حریف تک‌به‌تک بود، به‌راحتی چشم‌پوشی کرد و یکی از دلایل مهم شکست ۱ بر ۰ خراسان از تهران در خانه بود. این بازی شاید از معدودبازی‌هایی بود که به‌خاطر اسم بازیکنان حریف و البته تشویق بی‌امان تماشاگران انگیزه و روحیه بسیار خوبی برای بازی داشتیم، اما افسوس که روز بد فوتبال بود و ما با وجود شایستگی، بر اثر اشتباهی کوچک در خط دفاع با یک گل بازی را به حریف واگذار کردیم. در این بازی سعید مراغه‌چیان، بازیکن دونده و جنگنده استقلال و تیم‌ملی، مأمور مهار بهترین بازیکن زمین یعنی زنده‌یاد محمد اعظم بود و به هر طریق ممکن نگذاشت بازی همیشگی‌اش را بکند. در این تصویر من با مجتبی محرمی، بازیکن نامدار منتخب تهران، در جنگ بودم؛ جنگی که البته بار‌ها در طول بازی رقم خورد و هربار یکی‌مان برنده آن بود.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
